Zespół Interdyscyplinarny d/s Przeciwdziałania Przemocy Domowej

Zespół Interdyscyplinarny d/s Przeciwdziałania Przemocy Domowej

Przewodnicząca zespołu interdyscyplinarnego:

Anna Spychalska

tel. 54 272 20 02 wew- 30 lub 531 906 301

Zastępca Przewodniczącej:

Izabela Ossowska

tel. kom. 54 272 20 02 wew- 29 lub 531 462 449

TELEFON SŁUŻBOWY CZYNNY TYLKO W GODZINACH PRACY OŚRODKA !!!

Zjawisko przemocy domowej jest problemem dotykającym ludzi na całym świecie. Zdiagnozowanie jego skali jest szczególnie trudne za sprawą czynników, takich jak m.in. wstyd, ukrywanie aktów przemocy domowej przez rodziny oraz ich najbliższe środowisko, a także lęk. Tworzenie programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie ma na celu udzielanie kompleksowej pomocy osobom uwikłanym w problem przemocy domowej, przez co rozumie się osoby doświadczające przemocy, jak i osoby ją stosujące.

Zespół interdyscyplinarny tworzy wójt, burmistrz albo prezydent miasta, powołując do niego przedstawicieli: jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, Policji, oświaty, ochrony zdrowia i organizacji pozarządowych. W skład zespołu interdyscyplinarnego wchodzą także kuratorzy sądowi jak również prokuratorzy oraz przedstawiciele instytucji działających na rzecz przeciwdziałania przemocy.

Działania Zespołu mają wspierać rodziny doświadczające przemocy pracą interdyscyplinarną. Zespół Interdyscyplinarny jest elementem gminnego programu przeciwdziałania przemocy domowej. To narzędzie systemowej współpracy, która powinna być oparta na podejściu wielopłaszczyznowym, pozwalającym szeroko przyglądać się zjawiskom społecznym i inicjować zmiany społeczne.

Zadania Zespołu Interdyscyplinarnego określa art. 9b ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy domowej.  Należą do nich:

• diagnozowanie problemu przemocy domowej na poziomie lokalnym;
• inicjowanie działań profilaktycznych, edukacyjnych i informacyjnych mających na celu przeciwdziałanie przemocy domowej i powierzanie ich wykonania właściwym podmiotom;
• inicjowanie działań w stosunku do osób doznających przemocy domowej oraz osób stosujących przemoc domową;
• rozpowszechnianie informacji o instytucjach, osobach i możliwościach udzielenia pomocy w środowisku lokalnym,
• kierowanie osoby stosującej przemoc domową do uczestnictwa w programie korekcyjno-edukacyjnym dla osób stosujących przemoc domową lub programie psychologiczno-terapeutycznym dla osób stosujących przemoc domową.

W celu rozwiązywania problemów związanych z wystąpieniem przemocy w rodzinie Zespół może tworzyć grupy robocze.

Do zadań grup diagnostyczno-pomocowych należy w szczególności:

• dokonanie, na podstawie procedury „Niebieskie Karty”, oceny sytuacji domowej osób doznających przemocy domowej oraz osób stosujących przemoc domową;
• realizacja procedury „Niebieskie Karty” w przypadku potwierdzenia podejrzenia wystąpienia przemocy domowej, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia ryzyka zagrożenia życia lub zdrowia;
• zawiadomienie osoby podejrzanej o stosowanie przemocy domowej o wszczęciu procedury „Niebieskie Karty” pod jej nieobecność;
• realizacja działań w stosunku do osób doznających przemocy domowej oraz osób stosujących przemoc domową;
• występowanie do zespołu interdyscyplinarnego z wnioskiem o skierowanie osoby stosującej przemoc domową do uczestnictwa w programach korekcyjno–edukacyjnych dla osób stosujących przemoc domową albo w programach psychologiczno-terapeutycznych dla osób stosujących przemoc domową;
• monitorowanie sytuacji osób doznających przemocy domowej, a także zagrożonych wystąpieniem przemocy domowej, w tym również po zakończeniu procedury „Niebieskie Karty”.

Skuteczne przeciwdziałanie przemocy domowej wymaga bezwzględnego karania osób stosujących przemoc oraz podejmowania innych działań mających na celu zapobieganie temu zjawisku. Sankcje dla osób stosujących przemoc przewidziane są w różnych artykułach kodeksu karnego.

Przemoc.

Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy domowej definiuje ją jako jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające prawa lub dobra osobiste osoby doznającej przemocy domowej, w szczególności:

1. narażające tę osobę na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia lub mienia,
2. naruszające jej godność, nietykalność cielesną lub wolność, w tym seksualną,
3. powodujące szkody na jej zdrowiu fizycznym lub psychicznym, wywołujące u tej osoby cierpienie lub krzywdę,
4. ograniczające lub pozbawiające tę osobę dostępu do środków finansowych lub możliwości podjęcia pracy lub uzyskania samodzielności finansowej,
5. istotnie naruszające prywatność tej osoby lub wzbudzające u niej poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia, w tym podejmowane za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Przemoc ma kilka charakterystycznych cech:

– jest intencjonalna – stanowi zamierzone działanie (lub zaniechanie działania) ukierunkowane na drugiego człowieka. Ma na celu kontrolowanie i podporządkowanie sobie ofiary,

– siły są nierówne – we wzajemnej relacji jedna ze stron ma przewagę nad drugą i przewagę tę wykorzystuje do osiągnięcia swojego celu. Osoba doznająca przemocy jest słabsza, a stosująca przemoc silniejsza. Źródłem dysproporcji sił są zazwyczaj wiek, płeć, stan zdrowia oraz różne zależności, np. ekonomiczna czy relacja dziecko – rodzic. Wykorzystanie siły i władzy w sposób, który jest krzywdzący dla innych członków rodziny jest elementem najbardziej znaczącym w przemocy domowej,

– narusza prawa i dobra osobiste – sprawca wykorzystuje istniejącą lub stworzoną przez okoliczności asymetrię sił i władzy i narusza podstawowe prawa człowieka np. prawo do godności, szacunku czy nietykalności cielesnej,

– powoduje cierpienie, ból i krzywdy moralne – sprawca naraża życie i zdrowie ofiary na poważne szkody, w tym szkody przeżywane bardzo subiektywnie. Doświadczanie bólu i cierpienia sprawia, że ofiara zatraca zdolność do samoobrony.

Wyróżnia się następujące formy:

Przemoc fizyczna – nazywana również gorącą, to każde agresywne zachowanie polegające na użyciu siły i prowadzące do naruszenia nietykalności cielesnej, nieprzypadkowych urazów, zranień, stłuczeń, złamań czy zasinień.

Przemoc psychiczna – nazywana również zimną, to umyślne agresywne działania, wykorzystujące nie tyle siłę fizyczną lecz mechanizmy psychologiczne, powodujące u osoby doznającej przemocy zachwianie pozytywnego obrazu własnej osoby, obniżanie u niej poczucia własnej wartości, pojawienie się stanów lękowych i nerwicowych. Zachowania sprawcy mają na ogół charakter poniżający lub budzący poczucie zagrożenia i wywołują emocjonalny ból lub cierpienie.

Przemoc seksualna – wymuszanie pożycia seksualnego lub nieakceptowanych i niechcianych przez ofiarę praktyk seksualnych w celu zaspokojenia potrzeb seksualnych sprawcy.

Przemoc ekonomiczna – przejawia się w uniemożliwieniu dostępu do rodzinnych środków finansowych, prowadzą do całkowitego finansowego uzależnienia ofiary od sprawcy (np. odbieranie zarobionych pieniędzy, uniemożliwienie podjęcia pracy, niezaspokajanie podstawowych potrzeb rodziny, okradanie, zaciąganie kredytów i zmuszanie do zaciągania pożyczek wbrew woli współmałżonka).

Zaniedbanie  –  stan  ciągłego  niezaspakajania  podstawowych  potrzeb  fizycznych i emocjonalnych osób zależnych.

Inną formą przemocy jest również Cyberprzemoc (przemoc elektroniczna) – stosowana poprzez: prześladowania, zastraszenia, nękanie, wyśmiewanie innych z wykorzystywaniem Internetu i narzędzi typu elektronicznego takich jak: SMS, e-mail, witryny internetowe, fora dyskusyjne w Internecie, portale społecznościowe i inne.

Tabela nr 1 Rodzaje i formy przemocy.

Źródło: Opracowano na podstawie: „ABC przeciwdziałania przemocy w rodzinie-diagnoza, interwencja, pomoc”, str.35, Warszawa 2014 r. Katarzyna Michalska, Dorota Jaszczak – Kuźmińska.

Telefony zaufania

W sytuacji zagrożenia i wszelkich objawów agresji możesz uzyskać pomoc od lokalnych placówek, które udzielają pomocy ofiarom przemocy w rodzinie:

Możesz zadzwonić również pod numery telefonów:

Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” tel. 22 668-70-00, 116 123. Poradnia telefoniczna działa 7 dni w tygodniu 24 h. Dyżury pełnią przeszkoleni specjaliści. Infolinia przeznaczona jest dla osób w kryzysie emocjonalnym,               w tym ze szczególnym uwzględnieniem osób doświadczających przemocy domowej.

Poradnia e-mailowa: https://116sos.pl/otrzymaj-pomoc/formularz

Policyjny Telefonu Zaufania tel. 800 120 226 (czynny w dni robocze w godzinach od 9:30 do 15:30)

Anonimowa Policyjna Linia Specjalna „Zatrzymać przemoc” 800 12 01 48 (czynny całodobowo).

Telefony zaufania

Kujawsko-Pomorska Niebieska Linia